விவசாயம்

எத்தனையோ கோடி மென் பொறியாளர்களில் நானும் ஒருவன். இந்த ஆண்டு மென்பொருள் ஏற்றுமதியில் சிறு சரிவு ஏற்ப்பட்ட காரணத்தினால் சக ஊழியர்கள் அனைவரும் தத்தமது எண்ணங்களை பகிர்ந்து கொண்டார்கள். அவர்களில் பெரும்பாலனோர் மீண்டும் விவசாயத்திற்கே சென்று விடலாம் என்று எள்ளி நகையாடினார்கள். விவசாயம் என்பது யார் வேண்டுமானாலும் எப்பொழுது வேண்டுமானாலும் கற்றுக்கொள்ள அது ஒன்றும் மென்பொருள் கிடையாது என்று அப்பொழுதுதான்நான்நினைத்துப்பார்த்தேன்.... என் சிறு வயது அனுபவமே அதற்குச் சான்று . நான் பள்ளியில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலம் அது. என் பெற்றோர்களும் விவசாயத்தைப் பற்றி அவ்வளவாக அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை அவர்களும் அரசு ஊழியர்கள் என்ற காரணத்தினால். என் தாத்தா பாட்டி இறந்த அடுத்த வருடம் நாமும் விவசாயம் பண்ணலாமே என்று என் தந்தை முடிவெடுத்திருந்தார்.உழுது விதைத்தும் முடித்திருந்தார்கள். அப்பொழுது உரம் இட வேண்டிய நேரம் நானும் எனது பெற்றோர்களும் உர மூடையை சுமந்து கொண்டு வயலுக்குச் சென்றோம். வரப்பில் நடக்கும் சுகமே அலாதியானது.அதன் மேடு பள்ளங்கள் தானாகவே உருவானவை அல்ல. உலக வரைபடம் வரையறுக்கும் முன்பே தன்னுடைய நிலத்திற்கு எல்லை போடப்பட்டவை தான் இந்த வரப்புகள். இரு வரப்புகளுக்கிடையே தண்ணிர் பாய்ந்து செல்லும் அழகே அழகு. எத்தனை கோடி கொட்டிக் கிடைத்தாலும் காண கிடைக்காத அற்புதம் அது. சினிமாவில் மட்டுமே கண்டு களித்திர்பார்கள் நகரவாசிகள். உரங்களைப் பிரித்து அவரவர்களுக்கு கொடுத்த பகுதிகளுக்குச் சென்றோம். வயல் முழுவதும் தண்ணிர் சூழ்ந்திருந்த நேரம் எனது கால் சட்டையை மடித்து விட்டு வயலுக்குள் இறங்க ஆயத்தமானேன். எனது கையில் உள்ள சட்டி முழுவதும் உரம்.வயலுக்குள் இறங்கியதும் ஒரு சறுக்கு!!! என்னை நிதானப்படுத்திக் கொண்டு உரத்தை தூவ ஆரம்பித்தேன்.சட்டியில் உள்ள உரம் முழுவதும் காலியாகி இருந்தது. வயலுக்குள் இருந்து வரப்பில் கால் வைத்த போது தான் தெரிந்தது என் கால்கள் முழுவதும் ரத்தம். வயலில் பயிர்களுக்குத்தான் எத்தனை கோபம்....வேலை தெரியாமல் என்னை மிதிக்கிறான் என்று ... கூட்டுமுயற்சியின்(டீம் வொர்க்)ஆரம்பமே விவசாயம் தான் என்பதில் எள்ளளவும் சந்தேகம் இல்லை. அப்பொழுது தான் கற்றுக்கொண்டேன் விவசாயம் எவ்வளவு கடினம் என்று அசை போட்டுக் கொண்டே பணிக்குத் தயாரானேன்.....